Weer terug thuis van vakantie-blues

Bachremedies zijn goed voor momentopnames, maar ook om chronische gemoedstoestanden aan te pakken. Nu ik terug van vakantie kom merk ik dat ik het moeilijk vind om weer aan de slag te gaan. Zo ben ik normaal gesproken niet. Maar ik mis het vakantie-weer en het vakantie-plezier enorm!!! Dus heb ik tijdelijk even een duwtje in de rug met de energie van Haagbeuk (Hornbeam) ;-)

Met Bachremedie ‘Hornbeam’ worden vitaliteit, opgewektheid en spontaniteit weer hersteld. We kennen allemaal wel eens dat maandagmorgen gevoel, geen zin om op te staan, geen zin om weer aan de slag te gaan. Als je een zeer groot tekort hebt aan Haagbeuk energie, overkomt je dit bijna de gehele en elke dag. Alles lijkt wel een sleur. Het enthousiasme ontbreekt en de vertwijfeling of het ooit anders zal worden, is sterk aanwezig. Terneergeslagen de dag beginnen en de motivatie of belangstelling niet kunnen vinden, is niet erg bevorderend om gelukkig te zijn in je werk. Als je de dingen maar doet omdat het moet, schiet het niet op of stel je het liever uit. De grootste twijfel van deze gemoedstoestand is dat je geen idee hebt hoe, en of je, zelf wel uit deze situatie kan komen en dus ga je maar door, zonder uitzicht en vaak op de automatische piloot.

Het is nodig om wakker te worden om te genieten wat er wel is!!! Maar als je als buitenstaander deze types bemoedigt, lijken ze je niet echt te zien of te horen. Ze hebben voor hun gevoel geen keuze. Ze staan op, doen hun werk en na het eten kruipen ze willoos voor de TV of achter de computer en laten zich entertainen. Heel soms is daar ineens een opleving als er iets onverwachts gebeurt of als er een mogelijkheid komt iets leuks of anders te doen. Zelf komen ze daar meestal niet op.

Gelukkig is er een meer blijvende oplossing: de bachremedie ‘Hornbeam’ die je als een sprookjesprins wakker kust; de wereld ziet er dan ineens veel vrolijker en mooier uit. Het leven krijgt weer zin, omdat je in je ziel aangeraakt wordt. Als een soort verliefdheid die je ineens sensitief maakt voor alles wat er gebeurt en je de energie geeft alles aan te kunnen. Met een opgeheven hoofd en rechte rug weer alle uitdagingen kunnen aangaan, is een hele opluchting. Als je (lang) ziek bent geweest of een lange tijd eenzijdig (school)werk moet of moest doen, kan deze bloesem ook zeer behulpzaam zijn, hij geeft je kracht om weer enthousiast aan de slag te gaan.

De deugden creativiteit en enthousiasme zijn erg belangrijk voor mij. Ze motiveren om het beste uit mezelf te halen en van het leven te houden. Het leven heeft zin als je kan genieten van de afwisseling die het leven kan brengen en deze ook opzoekt. Ieder persoon heeft zijn eigen unieke kwaliteiten en als je creativiteit inzet kan je op je eigen manier vele aspecten van het leven ontdekken in jezelf en anderen en de dingen die je doet. Je moet daar wel wat voor doen! Het is heel belangrijk om tijd te nemen om te dromen en te bedenken wat je kunt doen, voordat je het uitvoert. Alles wat je creëert, heb je eerst in de geest gemaakt. Daarna kan je geestdriftig en dus enthousiast aan de slag, omdat je het resultaat al voor je ziet. Je kunt je dromen waar maken en niets geeft meer voldoening dan dat!

Vanochtend las ik in het Psychologie Magazine wat tips om niet in een herfst-dip te komen. Positiviteit is het medicijn! Ze noemden Barbara Frederickson's 10 vormen van positiviteit: inspiratie, liefde, plezier, trots, dankbaarheid, hoop, ontzag, belangstelling, sereniteit en vreugde. Daar kan je dan 3 woorden uitkiezen die je aanspreken. Bij deze gevoelens zoek je dan foto's, citaten, knipsels, mailtjes, sms-jes, post-its etc die dan een soort portofolio en verzameling worden die je helpen je positiviteit te verhogen na een drukke stressdag of voor een belangrijke vergadering of presentatie of weer een nieuwe dag waar je tegenop ziet... Aan te raden is voor elk woord een ander portofolio aan te leggen en deze in de loop van de tijd te wisselen, voor het beste effect. Maandagavonden zijn volgens onze traditie voor het gezin, geen andere afspraken dus. We praten dan wat met elkaar, maken muziek en zingen en doen een spel. Een extra traktatie maakt alles nog wat feestelijker. Het leek me een leuke gelegenheid om vanavond wat aandacht te geven aan dit idee! VREUGDE is wel een woord dat mij past. Ik word al helemaal enthousiast!

Wat maakt jou blij?

Even op krachten komen met Olijf

De olijf is een bijzondere boom. Hij kan vele honderden jaren oud worden. De kracht van deze boom is zo groot dat zelfs uit een takje weer een boom kan voortkomen. De bloesem staat vooral voor vrede, een nieuw begin, kracht, regeneratie en een hersteld evenwicht. De olijftak staat al eeuwen bekend als symbool voor vrede. Na de zondvloed werd Noach door zijn duif een olijftak gebracht, als teken dat er weer nieuw leven mogelijk was.

Ik vind de rol van de duif wel belangrijk, zij bracht de tak. Nieuw leven is een geschenk, net als vrede. Als we geestelijk en lichamelijk helemaal opgebrand zijn en al onze krachten hebben gegeven, kan ons alleen nog kracht gebracht worden. Het is aan ons of we er voor open willen staan. In moeilijke tijden moeten we beseffen dat we niet eindeloos kracht kunnen putten uit onze eigen energie-reserves. De bachremedie ‘Olive’ brengt dat besef en helpt je te openen voor de energie van de Goddelijke Bron. We zijn allemaal verbonden met die energie, maar we zijn soms ook eigenwijs. We willen het zelf doen en graag bewijzen dat we zelfstandig en sterk zijn. Eigenwijs zijn of alleen vertrouwen op onze eigen wijsheid is niet altijd wijs, we zijn veel krachtiger in verbondenheid! We hoeven het niet alleen te doen, er wordt voor ons gezorgd!

Het leven bestaat uit geven en ontvangen. Om een natuurlijk evenwicht te verkrijgen is het dus noodzakelijk dat die twee dingen elkaar afwisselen. Ontvangen is moeilijk voor sommige mensen. Een oud Nederlands spreekwoord luidt: Het is zaliger te geven dan te ontvangen. Maar is dat werkelijk zo? Alles wat wij geven, hebben wij toch eerst ontvangen? Wij kunnen het slechts doorgeven. Je kunt namelijk niet iets geven wat je zelf niet bezit. Niets is echt van ons, alles hebben wij eerst gekregen. Maar de andere kant is ook waar. Alles is van ons als wij in verbinding staan met alles wat er is!

De zon geeft ons de warmte om te leven. De lucht geeft ons de zuurstof om te ademen. De aarde geeft ons het voedsel dat wij tot ons nemen. Het water lest onze dorst en is een noodzakelijke levensbron voor alles wat hier op aarde leeft en groeit. Al deze elementen zijn ons gegeven om ons van de nodige energie te voorzien en we hebben ze allen nodig. Het is belangrijk om stil te staan bij wat wij nodig hebben om in evenwicht te blijven. Zoals de zon, de lucht, de aarde en het water nodig zijn om fysiek te leven, hebben we ook vreugde, vrijheid, vertrouwen en verbondenheid nodig om geestelijk in balans te blijven. Dit kunnen we ervaren, als we open kunnen staan voor alle aspecten van liefde. Liefde is de ware bron en is onuitputtelijk. En als wij beseffen dat wij een onderdeel zijn van die liefde kunnen we altijd kracht putten uit die energie.

Voor mij is liefde ook de verzamelnaam van alle deugden die potentieel in ons aanwezig zijn. Door te erkennen dat ik bijvoorbeeld meer kracht nodig heb, kan ik deze eigenschap in mijzelf doen ontwaken. Soms kunnen eigenschappen, die ik al hebt ontwikkeld, helpen andere deugden of eigenschappen te laten groeien in mijzelf. Zo kan ik bijvoorbeeld mijn creativiteit gebruiken om tot meer inzicht te komen. Of mijn geduld en vertrouwen, om te blijven volhouden.

De bachremedie ‘Olive’ kan de deugd gratie in de mens wakker maken, die er voor zorgt dat we erkennen dat we verbonden zijn met het universum en dat we op een goede manier leren omgaan met onze energie. De vrede in je hart wordt hersteld als je stopt met vechten en mee gaat met de stroom van gratie. (lees ook mijn andere blog)

Als je de bachremedie ‘Olive’ nodig hebt, is de kracht om nog langer vol te houden op. Dat geeft niet, hopelijk besef je dat je niet op eigen kracht kunt blijven varen. Want eigen kracht is op een gegeven moment op. Je kunt alleen doorgaan als je genoeg energie tot je neemt. Luister naar de signalen die je lichaam je geeft. Neem genoeg tijd om te slapen, om te eten en te genieten. Zorg dat je eigen accu weer is opgeladen, voordat je weer gaat geven. Als je beker leeg is, kun je de dorst van anderen niet lessen. In de Bijbel staat dat je je naasten lief moet hebben als jezelf. Dat is de sleutel, als jezelf. Als je de liefde in jezelf voelt, kun je daarvan aan de ander geven! En dat is een heerlijk gevoel. Dat kost geen energie, het stroomt vanzelf over. Als het niet stroomt, zorg dan eerst voor jezelf! Heb geduld met jezelf en zorg net zo goed voor jezelf als je voor een ander wilt doen of hebt gedaan. Stel je open voor wat je nodig hebt. Welke behoeften moeten eerst worden vervuld? Houd van jezelf, zorg voor jezelf. Je zult zien dat je krachten weer terug zullen komen. De grootste kracht is liefde! Gebruik die kracht om te veranderen en je weer te verbinden. Weet dat ook jij geliefd bent.

Ik ga er 10 daagjes tussenuit, lekker op vakantie, dus even een weekje geen blog! Tot eind augustus!

Geduld is een schone zaak

Dit plantje (Impatiens) kennen we ook als het Vlijtig Liesje. Haar energie geeft een enorme werklust maar ook geduld en zachtmoedigheid. Herken je misschien jezelf hierin? De andere kant van deze deugden zijn frustratie en ongeduld, want als iemand snel denkt en doet, lijkt zijn omgeving juist erg traag. Een belangrijk leermoment kan zijn: je tempo te verlagen en met je hart te gaan denken, zodat met geduld anderen een kans krijgen hun eigen proces op hun eigen tijd en eigen manier te doorlopen.

Impatiens-types hebben een grote mate van bekwaamheid. Maar door hun eigenzinnigheid en toch wel egocentrische instelling, vergeten zij weleens dat iedereen een onderdeel is van het grotere geheel en dat mensen elkaar nodig hebben om te groeien. Ja, ondanks dat je alles heel goed alleen kan doen en uitermate zelfstandig bent, heb je anderen nodig. Soms is de taak van anderen om je wat af te remmen, zodat je meer bewust wordt van zaken die er echt toe doen. Dingen die het hart alleen kan zien. En zij hebben op hun beurt jou nodig om geïnspireerd en geholpen te worden met jouw talenten.

Van geduld hebben de meeste mensen wel wat meer nodig. Vooral in gezinssituaties heeft deze bachremedie vaak goede diensten bewezen. Bijvoorbeeld voor kinderen die regelmatig driftbuien krijgen uit frustratie dat dingen niet gaan zoals zij hadden bedacht. Als zij ongestoord hun eigen dingen kunnen en mogen doen is er niets aan de hand, maar dat kan natuurlijk niet altijd. Ook ouders die met de handen in het haar zitten, omdat hun kinderen maar niet willen luisteren zijn erg gebaat bij dit middel. In beide gevallen is het belangrijk dat het hart naar elkaar geopend wordt. Dat er meer begrip is voor de ander en een grotere bereidheid tot samenwerken komt.

Tederheid en geduld kunnen makkelijker worden ingezet als je de bachremedie ‘Impatiens’ neemt. Het is belangrijk in te zien, dat iedereen zijn eigen manier en tempo heeft om iets voor elkaar te krijgen. We mogen de ander wel aanmoedigen en ondersteunen, maar als je dingen ongeduldig uit de handen gaat nemen, wordt het hele leermoment ontnomen en stopt de groei.

Ikzelf kan soms ook wel meer geduld gebruiken. Iemand heeft eens tegen mij gezegd, dat ik soms net een sneltrein lijk, die iedereen vrolijk voorbij dendert. Hij zei dat het goed was om af en toe eens wat langer te stoppen bij de stations, zodat anderen ook tijd hebben om in te stappen. Zodat ik ze mee kan nemen! Iets dat ik graag doe! Ja, ik denk veel en snel, hak graag knopen door en houd van actie. Daarnaast hou ik van mensen en heb ik veel begrip, maar toch heb ik wel eens moeite met mensen die naar mijn idee te lang wachten voordat ze iets doen. Maar die sneltrein heeft me wel aan het denken gezet. De een heeft soms een duwtje nodig en tijd om in te stappen en bij de ander (ik) moet er soms even op de rem worden gestaan om het contact en de samenwerking met de ander niet te verliezen. Samen bereik je meer. Geduld groeit als je zo nu en dan vaart mindert, zodat je tijd krijgt om na te denken over wat je nu eigenlijk graag wilt en voelt. Zo voorkom je ook dat je al je energie in een keer verbruikt en je daarna een tijd helemaal opgebrand voelt. (Iets wat introverte mensen uit ervaring weten!)

Impatiens-types zijn vaak uitermate extrovert. En mocht je hun ongeduld niet opmerken in hun snelle manier van praten of in hun overmatige beweeglijkheid, dan uit het zich ook wel in nerveuze huiduitslag en jeuk. Mensen die deze frustraties onderdrukken kunnen ook in een tegenovergestelde toestand terecht komen en zich afsluiten door geen initiatief meer te willen nemen en uitermate traag te worden. Deze overdreven andere kant is een duidelijk lichamelijk signaal van wat er nodig is: rust.

De bachremedie ‘Impatiens’ helpt om rustiger aan te gaan doen en de tijd te nemen voor het leven en haar processen. Je innerlijke onafhankelijkheid is goed, gun dat een ander ook. Je kunt je talenten van begrip, snel denken en handelen ook inzetten ten bate van anderen. Met geduld, zachtmoedigheid en tederheid naar jezelf en anderen kan je iedere situatie doeltreffend aangaan. Als dingen niet geforceerd gaan, loopt het vaak beter en verkrijg je uiteindelijk ook sneller een beter resultaat. Spanning en nerveuze frustraties zullen dan tot het verleden gaan behoren, wat voor iedereen beter is, lijkt me zo!

In het boekje van Antoine de Saint-Exupery, ‘de kleine Prins’ staat: "Alleen met het hart kan men werkelijk zien! Wat echt belangrijk is, is onzichtbaar voor het oog." Dat is voor mij een lijfspreuk geworden. In dit boekje laat de kleine prins een ontroerende zachtmoedigheid zien, die je hart kan veranderen als je het verhaal leest en hem tot voorbeeld neemt.

Geduld is een schone zaak, maar waarom? Omdat als we de tijd nemen om te zien met ons hart, de oneffenheden van ons karakter worden opgepoetst. Daar heb je soms ook moed voor nodig. Zachtmoedigheid. Moed om je even zacht te maken, moed om open te staan voor je eigen gevoel en dat van een ander! De bachremedie Impatiens kan je hierbij helpen.

In mijn andere blog meer over geduld. Verdraagzaamheid is een mooi broertje van geduld. Kijk op Formula for Life. Week 4.

Geef niet op! Je bent er bijna!

De tamme kastanjeboom bloeit pas in de zomer, veel later dus dan andere bomen, maar het is alsof zij wil zeggen: Je hebt lang moeten wachten, maar nu ben ik er om je te helpen, ik zal je verlossen van je pijn! Als je moedig hebt gestreden en je bent aan het eind van je Latijn, is dat geen schande. Als je niet dieper kan gaan, is er alleen nog een weg naar boven. Soms moeten we als mensen eerst helemaal de bodem raken om te kunnen transformeren tot de andere kant van de dualiteit.

Het is net als ik me bij een bevalling kan herinneren, op het laatst denk je: Nu kan ik echt niet meer, het is teveel… en kort daarna komt de baby! Daarom wordt je als vrouw ook meestal bijgestaan door een verloskundige! Ze helpt je net over dat kritieke punt heen. De Bachremedie 'Sweet Chestnut' doet dat ook. Als je het helemaal niet meer ziet zitten, dan helpt deze remedie je er doorheen. Het kan je misschien troost geven dat als je de energie van de tamme kastanje nodig hebt en je smart niet dieper kan worden, dit altijd het begin is van een nieuwe fase. Als je beker vol is, kan er niets meer bij. We moeten dus eerst die leegheid ervaren om weer opgevuld te kunnen worden met nieuwe dingen. Maar leegheid doet ook pijn. 'Sweet Chestnut' helpt je daar doorheen. Als je niets meer hebt, voel je je verloren, maar het is noodzakelijk om weer op nieuw te kunnen beginnen. Zoals de dag de nacht weer opvolgt, zo zal ook jouw donkerste nacht ten einde komen. Dat is een gegeven! Yin en Yang wisselen elkaar altijd af en vormen zo een samengesteld geheel.

In mijn boek ‘De Kracht van het Bestaan’ schrijf ik ter illustratie o.a. over het leven van het paard Spirit, dit verhaal is ook verfilmd als ‘Spirit: Stallion of the Cimarron’ (2002). Dit verhaal past heel goed bij de energie van Sweet chestnut en wil ik ook hier graag vertellen. Spirit is een jonge hengst die zijn kudde kwijtraakt door zijn nieuwsgierigheid naar een leven dat hij niet kent. Hij wordt gevangen genomen door mensen die alles doen om zijn wil te breken. Door zijn enorme wilskracht en doorzettingsvermogen lukt hen dat niet, hij is een vrij paard en wil terug naar huis! Een indiaan helpt hem te ontsnappen, maar wil hem eigenlijk ook wel graag als bezit zien. Na een tijdje raakt de indiaan onder de indruk van de sterke geest van het paard. Hij noemt hem Spirit, vrije geest, en begrijpt na een tijdje dat hij echt niet te temmen is. Hij geeft hem dan zijn vrijheid terug en Spirit kan terug naar zijn kudde waar hij zo naar verlangt. Toch raakt hij in conflict. Een bijzonder maatje van de indiaan, een merrie genaamd ‘Regen’, is zijn vriendinnetje geworden. Hij wil haar mee terug nemen naar zijn kudde. Maar dan wordt de indianenstam aangevallen en Regen kan ‘haar’ indiaan niet in de steek laten. Spirit besluit om te blijven helpen. Zijn loyaliteit en liefde brengen goede dingen tot stand, hij redt het leven van de indiaan; maar zelf wordt hij weer gevangen genomen. Omdat Spirit in de veronderstelling is dat Regen, degene waarvan hij is gaan houden, nu dood is, en hij steeds verder van zijn thuis wordt weggevoerd, is zijn hoop zo goed als weg en al zijn vechtlust is verdwenen.

Bryan Adams zingt, in de originele Engelse versie van de film, een prachtig lied dat je goed kan laat voelen hoe verslagen en wanhopig iemand zich kan voelen, na alle strijd die hij schijnbaar zonder uitkomst heeft gestreden. Totaal verloren en zonder uitzicht geeft hij de moed op. Dit lied heb ik vrij vertaald gevonden en gebruikt ter illustratie. Want zelfs na de donkerste nacht, breekt er weer een nieuwe dag aan. Als de nood het hoogst is en je het niet meer op eigen krachten kunt, is de redding nabij! De bachremedie ‘Sweet Chestnut’ zorgt dat je de innerlijke stem, die verbonden is met de Bron die kracht geeft, weer kan horen!

Laat me nu maar gaan, niets heeft nu nog zin,
herinner mij zoals ik was in het begin
Doorgaan kan ik niet, zou niet weten hoe,
‘k heb geen wilskracht meer, ik ben gewoon zo moe
Zo beschadigd en zoveel pijn, ik kan het niet meer aan,
dit leven is niet voor mij, ik laat het los

Laat me nu maar gaan, het maakt me niet meer uit,
er is geen weg meer terug, Ik kan niet meer vooruit
Waar is het licht, dat scheen voor mij in het diepst van de nacht
Zonder die hoop heb ik niet meer de kracht

Maar dan opeens ergens in de verte
Is er een stem die roept vergeet niet wie je bent
Als je jezelf verliest zul je ook de moed verliezen
Wees dus sterk vannacht, vergeet niet wie je bent!

Want het hoogste doel dat blijft altijd de vrijheid
Daarom ga je door, daar doe je ALLES voor

-‘Sound the bugle.' gezongen door Bryan Adams (Soundtrack Spirit: Stallion of the Cimarron)

Lankmoedigheid is in het Engels: Longsuffering en zou ik willen vertalen als geduldig in lijden. Geef niet op! Maak aanspraak op het vertrouwen, diep in je ziel, dat alles uiteindelijk goed komt en dat groei altijd volgt!

Fijne week!

PS Als je geniet van mijn blog laat mij dit dan weten. Je kan een reactie achterlaten of een duimpje geven op deze site.