Deze tijd van het jaar is een tijd voor bezinning voor mij. Dit jaar was het nodig dat ik heel rustig aan deed en dat heeft me heel goed gedaan en veel inzichten opgeleverd.
Ik zag een oude blog van bijna een jaar geleden en eigenlijk is dat heel mooi om weer met jullie te delen. klik hier
In Januari 2013 wil ik weer wat actiever gaan publiceren, maar voor nu wens ik jullie allen een heel goede decembermaand toe! En een heerlijk kerstfeest!
Warme groet van Annette
maandag 10 december 2012
zondag 10 juni 2012
Een eigen willetje
Het volgende kruid heeft haar eigen willetje! De vele bloemen openen zich alleen als het mooi weer is. Haar bijzondere eigenschap is dan ook wilskracht om zichzelf te zijn. Jezelf neerzetten is alleen maar mogelijk, als je weet wie je bent. En hoeveel je waard bent. Ik vergeet dat zelf ook wel eens.
Duizendguldenkruid (Centaury) kreeg zijn naam vanwege de waarde die de mensen gaven aan dit bijzondere geneeskruid dat leverkwalen kan beteren, ook dacht men dat dit kruid een bescherming zou geven tegen boze geesten. Niet zo gek gedacht, omdat de energie van Duizendguldenkruid ofwel Centaury je kan helpen los te komen van de onderworpenheid die je voelt voor mensen die je sterk beïnvloeden. Als je erg fijngevoelig bent, kan dit je onzeker en kwetsbaar maken.
Het sprookje Assepoester is een klassiek voorbeeld hiervan, het was altijd mijn lievelingssprookje! Herkende ik mezelf hierin? Misschien voelen we ons allemaal wel eens zo. Thuis of op ons werk. Het gaat over een begaafd, maar vooral ook lief, meegaand en gewillig meisje dat door haar stiefmoeder en stiefzusjes als huissloof wordt gebruikt. Door haar sterk ontwikkelde hulpvaardigheid doet ze haar taken zonder mopperen, maar geen enkele waardering komt er terug. Sterker nog, wat ze ook doet en hoe goed ze het ook doet, het maakt niet uit, ze krijgt stank voor dank. Ze wil zo graag erkend worden als één van hen, maar wordt keihard uitgelachen als ze dat voorzichtig gelooft. Het wordt tijd dat ze bewust wordt hoe bijzonder ze is en hoeveel er van haar gehouden wordt. Haar Petemoei troost haar als alles verloren lijkt, laat haar de mogelijkheden zien en maakt haar ook bewust van haar eigen verantwoordelijkheid. Assepoester voelt zich gesterkt door haar liefde en aandacht, neemt de geschenken aan en belooft op de tijd te letten die haar is gegeven. Na die magische nacht lijkt alles bij het oude te blijven, maar dat is maar schijn. Assepoester weet nu wat ze waard is en heeft haar schoentje als bewijs dat het niet allemaal een droom was. Ze komt voor zichzelf op als ze het schoentje wil passen en met grote waardigheid verlaat ze haar stiefmoeder en stiefzusjes om met haar prins naar het paleis te gaan. Ik denk dat de prins zich geen beter echtgenote kan wensen, haar bijzondere deugden van hulpvaardigheid en toewijding worden nu in dienst gesteld van het volk. Als geen ander weet ze dat je anderen niet helpt als je altijd maar gelijk aan hun wensen voldoet. Verantwoordelijkheid is een deugd die iedereen moet aanvaarden, want door alles voor een ander op te lossen, wordt hun leerproces alleen maar vertraagd.
De bachremedie ‘Centaury’ is als een petemoei die je bekleedt met de waardigheid die bij je hoort. Die waardigheid hoef je niet te verdienen, het is een cadeau dat je toekomt. Maar vergeet niet dat je om 12 uur thuis moet zijn! Of met andere woorden, je bent zelf verantwoordelijk voor wat je met dat cadeau doet, dus gebruik het goed! Als je zelfbewust bent en je bijzondere gaven ten dienst stelt om de ander te versterken, zal je zelfvertrouwen alleen maar groeien. Laat je behulpzaamheid geen vlucht worden voor de taken die je zelf hebt te vervullen in dit leven. Anderen helpen is goed, maar je bent er niet voor om de dromen of het leven van een ander te leven of te vervullen. Iedereen heeft de verantwoordelijkheid zijn of haar eigen werkelijkheid te creëren. Jij dus ook! Laat je niet leven, neem je leven in eigen hand. Kom op voor wat belangrijk is voor jou! Als je moet wachten totdat anderen je erkennen en bevestigen in dit leven, zal je veel kostbare tijd verspillen. Je bent al veel waard! Geef je bijzondere gaven alleen als je het zelf echt wilt en als mensen het niet waarderen, haal jezelf dan niet naar beneden door hen te geloven. Het is vooral jammer voor hen, dat zij het cadeau niet openen of naar waarde schatten.
Het is belangrijk om nu jezelf dienstbaar te zijn door duidelijke grenzen voor jezelf te definiëren. Dit doe je door te kijken welke eigenschappen je nodig hebt om bij jezelf te blijven en je niet te laten overrompelen door andermans hulpvragen. Het is belangrijk om bewust JA te gaan zeggen en te begrijpen dat soms NEE de beste optie is voor zowel jezelf als de ander. Wat heb je daar voor nodig? En wat wil je bereiken? Ik heb twee reflectiekaarten gekozen: assertiviteit en waardigheid, omdat ze net als de bachremedie Centaury helpen ondersteunen in dit proces.
Nog een leuke oefening tot slot: Probeer nu zelf drie tot vijf deugden of karaktereigenschappen te vinden, die je kunnen helpen je grenzen te omschrijven, zodat je in je eigen kracht kan blijven. Ze kunnen ankers worden en je helpen vasthouden aan de doelen die je jezelf hebt gesteld.
Duizendguldenkruid (Centaury) kreeg zijn naam vanwege de waarde die de mensen gaven aan dit bijzondere geneeskruid dat leverkwalen kan beteren, ook dacht men dat dit kruid een bescherming zou geven tegen boze geesten. Niet zo gek gedacht, omdat de energie van Duizendguldenkruid ofwel Centaury je kan helpen los te komen van de onderworpenheid die je voelt voor mensen die je sterk beïnvloeden. Als je erg fijngevoelig bent, kan dit je onzeker en kwetsbaar maken.
Het sprookje Assepoester is een klassiek voorbeeld hiervan, het was altijd mijn lievelingssprookje! Herkende ik mezelf hierin? Misschien voelen we ons allemaal wel eens zo. Thuis of op ons werk. Het gaat over een begaafd, maar vooral ook lief, meegaand en gewillig meisje dat door haar stiefmoeder en stiefzusjes als huissloof wordt gebruikt. Door haar sterk ontwikkelde hulpvaardigheid doet ze haar taken zonder mopperen, maar geen enkele waardering komt er terug. Sterker nog, wat ze ook doet en hoe goed ze het ook doet, het maakt niet uit, ze krijgt stank voor dank. Ze wil zo graag erkend worden als één van hen, maar wordt keihard uitgelachen als ze dat voorzichtig gelooft. Het wordt tijd dat ze bewust wordt hoe bijzonder ze is en hoeveel er van haar gehouden wordt. Haar Petemoei troost haar als alles verloren lijkt, laat haar de mogelijkheden zien en maakt haar ook bewust van haar eigen verantwoordelijkheid. Assepoester voelt zich gesterkt door haar liefde en aandacht, neemt de geschenken aan en belooft op de tijd te letten die haar is gegeven. Na die magische nacht lijkt alles bij het oude te blijven, maar dat is maar schijn. Assepoester weet nu wat ze waard is en heeft haar schoentje als bewijs dat het niet allemaal een droom was. Ze komt voor zichzelf op als ze het schoentje wil passen en met grote waardigheid verlaat ze haar stiefmoeder en stiefzusjes om met haar prins naar het paleis te gaan. Ik denk dat de prins zich geen beter echtgenote kan wensen, haar bijzondere deugden van hulpvaardigheid en toewijding worden nu in dienst gesteld van het volk. Als geen ander weet ze dat je anderen niet helpt als je altijd maar gelijk aan hun wensen voldoet. Verantwoordelijkheid is een deugd die iedereen moet aanvaarden, want door alles voor een ander op te lossen, wordt hun leerproces alleen maar vertraagd.
De bachremedie ‘Centaury’ is als een petemoei die je bekleedt met de waardigheid die bij je hoort. Die waardigheid hoef je niet te verdienen, het is een cadeau dat je toekomt. Maar vergeet niet dat je om 12 uur thuis moet zijn! Of met andere woorden, je bent zelf verantwoordelijk voor wat je met dat cadeau doet, dus gebruik het goed! Als je zelfbewust bent en je bijzondere gaven ten dienst stelt om de ander te versterken, zal je zelfvertrouwen alleen maar groeien. Laat je behulpzaamheid geen vlucht worden voor de taken die je zelf hebt te vervullen in dit leven. Anderen helpen is goed, maar je bent er niet voor om de dromen of het leven van een ander te leven of te vervullen. Iedereen heeft de verantwoordelijkheid zijn of haar eigen werkelijkheid te creëren. Jij dus ook! Laat je niet leven, neem je leven in eigen hand. Kom op voor wat belangrijk is voor jou! Als je moet wachten totdat anderen je erkennen en bevestigen in dit leven, zal je veel kostbare tijd verspillen. Je bent al veel waard! Geef je bijzondere gaven alleen als je het zelf echt wilt en als mensen het niet waarderen, haal jezelf dan niet naar beneden door hen te geloven. Het is vooral jammer voor hen, dat zij het cadeau niet openen of naar waarde schatten.
Het is belangrijk om nu jezelf dienstbaar te zijn door duidelijke grenzen voor jezelf te definiëren. Dit doe je door te kijken welke eigenschappen je nodig hebt om bij jezelf te blijven en je niet te laten overrompelen door andermans hulpvragen. Het is belangrijk om bewust JA te gaan zeggen en te begrijpen dat soms NEE de beste optie is voor zowel jezelf als de ander. Wat heb je daar voor nodig? En wat wil je bereiken? Ik heb twee reflectiekaarten gekozen: assertiviteit en waardigheid, omdat ze net als de bachremedie Centaury helpen ondersteunen in dit proces.
Nog een leuke oefening tot slot: Probeer nu zelf drie tot vijf deugden of karaktereigenschappen te vinden, die je kunnen helpen je grenzen te omschrijven, zodat je in je eigen kracht kan blijven. Ze kunnen ankers worden en je helpen vasthouden aan de doelen die je jezelf hebt gesteld.
donderdag 7 juni 2012
Blijf bij je ware Zelf
In het vorige blog heb ik verteld wat ik heb ervaren. Hoe meer bewust we worden, hoeveel meer we inzien dat we nog kunnen groeien. Ik wil graag het volgende stukje met jullie delen, dat ik al een aantal jaren (2009) eerder geschreven heb, toen ik de Bachremedies bestudeerde. Voor mijzelf en in mijn werk met anderen, helpt het mij altijd om weer even terug te gaan naar de mooie ontdekkingen die ik toen heb gedaan.
"Bloemen en planten weten wat ze zijn. Dat is misschien een grappige gedachte. Want alleen mensen doen zich anders voor. Ze misleiden zichzelf en anderen, waardoor hun ware aard verborgen blijft. De energie van Agrimonie, Duizendguldenkruid, Walnoot en Hulst, geeft ons de moed om te handelen naar onze ware aard. We hoeven ons niet beter en sterker voor te doen dan we zijn. Juist in onze kwetsbaarheid zijn we mooi en echt en vanuit die unieke schoonheid vinden we kracht om verbinding te maken met de ander.
De reden waarom we overgevoelig zijn voor de invloeden en ideeën van anderen, heeft vaak te maken met het gevoel niet goed genoeg te zijn. Dit kan bewust zijn, maar is heel vaak ook onbewust aanwezig. Het is het niet geheel kunnen accepteren van de negatieve kanten in jezelf. Ook hier moeten we leren vrede te sluiten met dualiteit! Het klopt wel, we zijn nog niet goed genoeg, maar we zijn aan het leren!
We bezitten allemaal eigenschappen die twee kanten hebben. Sommigen zijn doorgeslagen naar de negatieve kant. Dat is soms moeilijk te erkennen, maar als we er toch naar willen kijken, kan het ons een goed leermoment bezorgen. We hoeven onszelf niet naar beneden te halen als we negatieve dingen in onszelf ontdekken, maar kunnen dit ook als een mogelijkheid zien om deze te veranderen.
We zijn allemaal aan het oefenen om onze eigenschappen/deugden in balans te krijgen. Als we nog niet genoeg kracht hebben in een bepaalde deugd, komt het er vaak heel verkeerd uit, en bereiken we soms zelfs het tegenovergestelde van wat we hadden beoogd. Denk bijvoorbeeld eens aan vastberadenheid, dat is een deugd die iedereen wel graag onder de knie zou willen hebben. Als kind al zijn we daar al mee aan het stoeien en wordt het in de peuterfase al koppigheid genoemd. Omdat het goede vaak niet herkend wordt in onze pogingen, geven we het op. We maken de conclusie dat het geen goede eigenschap is. Hiermee wijzen we onszelf af. Eigenlijk bestaan er geen goede of slechte eigenschappen, ze kunnen het namelijk beiden zijn. We moeten er een evenwicht in vinden.
Iemand die goed voor zich zelf kan opkomen, noemen we assertief, maar als dit zonder tact en met enige felheid gepaard gaat, noemen we hem of haar snel kattig of iemand met een grote mond. Het gaat hier dus om de balans. Vaak zijn er andere deugden bij nodig om deze te verkrijgen.Bachremedies helpen ons, ze overspoelen ons met de ware aard van de eigenschap die we aan het oefenen zijn, waardoor we deze sneller in onszelf kunnen her- en erkennen. We zijn allemaal een schatkamer vol met bijzondere eigenschappen, de ene wat meer ontwikkeld dan de ander. Je ware aard is datgene dat jou zo speciaal maakt. Een combinatie van deugden en ondeugden die je nog te ontwikkelen hebt tot deugd. Laat je niet afleiden door wat je nog niet bent of hebt, je hebt het al in je en je mag oefenen. Juist de expressie van de negatieve kant van een deugd in jezelf geeft je de mogelijkheid te ontdekken dat dit de deugd is die jouw ziel onder de knie wilt krijgen. Het is een onderdeel van jouw aard. Wanhoop dus niet; als je jouw focus legt op de positieve kant van deze deugd, zal zij vanzelf gaan groeien. Dat is namelijk een wetmatigheid. Waar je de focus op legt, groeit! Kijk naar wat er is en het wordt meer! Dit geldt ook voor het negatieve, dus pas op.
We zijn allemaal prachtige mensen, als je beseft dat je leren mag en daarvoor gaat. Laten we gehoor geven aan die impulsen die vertellen dat er altijd groei mogelijk is EN laten we luisteren naar de stem die in ons zegt: "blijf bij jezelf en weet dat je het in je hebt!"
vrijdag 25 mei 2012
Het leven van een adelaar
Lieve mensen,
Mijn eat, pray, love experiment was geweldig! (zie vorig blog) Ik ben helemaal tot mezelf gekomen in Egypte. Heerlijk genoten van de zon en de mooie bloemen daar. Heb daar ook prachtig gesnorkeld in de wonderlijke en wondermooie onderwaterwereld daar. Ik heb 'the Shift' van Wayne Dyer gelezen en had ook erg veel steun aan Louise Hay: 'je kunt je leven helen', maar dan in het Engels. Dit boek was al een oude bekende van me! Wat me vooral raakte, was dat ze schreef: "It is my opinion that many really good teachers do not come from joyful households where all was easy. They come from a place of much pain and suffering, and they’ve worked through the layers to reach the place where they can now help others to become free. Most good teachers are continually working to release even more, to remove ever-deeper layers of limitation. This becomes a lifetime occupation." Ik voelde zo sterk dat deze periode voor mij als een verdieping zou zijn, ook als gezinscoach en therapeut.
Duitsland en Italië waren ook geweldig. Het is heerlijk om met degenen van wie je houdt te zijn en samen te genieten. Mijn hart loopt over van Dankbaarheid!
Toen ik terug kwam legde ik mijn situatie (mijn extreme moeheid, mijn 'burnout') voor aan een vriend van mij, hij kent mij als iemand met zeer veel energie en daadkracht. Ik zei dat ik niet goed begreep waarom mijn energieniveau zo ineens kon zakken van 300% (bij wijze van spreken) naar 5%. Want zo ervaarde ik dat. Hij mij wees op het leven van een adelaar. Hij zei dat het leek alsof ik in een zelfde soort wonderlijk proces was. Nu heeft de adelaar altijd een zeer symbolieke betekenis gehad voor mij. En zoals ik me verbonden voel met het paard, is de adelaar ook mijn krachtdier. Het overzicht van het geheel en de focus die de adelaar heeft, zijn zeker ook mijn sterke punten. Ik ben thuis gelijk gaan kijken naar de wedergeboorte van de Adelaar... Want ik was erg onder indruk van zijn verhaal. Dit prachtige filmpje vond ik en het raakte mijn ziel diep. Ik voelde dat ik de tijd moest nemen om van dit proces te genieten, ook al is het soms wel pijnlijk om je te realiseren dat er toch wel wezenlijke dingen moeten veranderen in je leven.
Ik ben tot het besef gekomen dat ik in mijn leven, mijzelf vaak minder belangrijk vond dan de ander. Maar dat had ik helemaal niet in de gaten. Iedereen kon altijd een beroep op mij doen. En als ik iets doe, doe ik dat altijd met hart en ziel, met alles wat ik in me heb. Dat geeft me enorm veel vreugde! Maar ik kon zelf niet echt bij mezelf terecht. Leven vanuit je hart betekent datgene te doen wat je ZELF voelt en wilt. Dat was niet altijd zo duidelijk en makkelijk voor mij. Ik heb mijn eigen behoeften vaak verwart met de behoeften van anderen. Vooral omdat ik altijd zo enthousiast ben en graag ook anderen blij maak. Dat gaf me ook veel energie, maar het is toch anders en blijkbaar op den duur niet genoeg. Dus... ik heb de boodschap begrepen en heb mijn leven aangepast, mijn grenzen duidelijker gezet en geniet elke dag meer van het gevoel nu werkelijk bij mezelf te mogen en kunnen blijven en vandaaruit te geven aan anderen. Duizendguldenkruid of te wel Centaury is de bloesem die hier wel bij past... (hier kom ik de volgende keer nog wel op terug!) Het is belangrijk om je eigen waarde te erkennen! Weten is niet genoeg.
Ik voel mijn kracht weer langzaam terugkomen. Mijn veren zijn weer aan het groeien... Nog even en ik vlieg weer hoog in de lucht. Vrij en blij! En krachtig voor nog minstens 30 jaar! En af en toe zal ik ook hier even landen, om te vertellen wat ik meemaak, ontdek en zie! Er is zoveel te vertellen! Maar ik neem de tijd. Ik neem de tijd voor mezelf.
Het leven is mooi, geniet ervan! Dat doe ik ook! Met volle teugen.
Mijn eat, pray, love experiment was geweldig! (zie vorig blog) Ik ben helemaal tot mezelf gekomen in Egypte. Heerlijk genoten van de zon en de mooie bloemen daar. Heb daar ook prachtig gesnorkeld in de wonderlijke en wondermooie onderwaterwereld daar. Ik heb 'the Shift' van Wayne Dyer gelezen en had ook erg veel steun aan Louise Hay: 'je kunt je leven helen', maar dan in het Engels. Dit boek was al een oude bekende van me! Wat me vooral raakte, was dat ze schreef: "It is my opinion that many really good teachers do not come from joyful households where all was easy. They come from a place of much pain and suffering, and they’ve worked through the layers to reach the place where they can now help others to become free. Most good teachers are continually working to release even more, to remove ever-deeper layers of limitation. This becomes a lifetime occupation." Ik voelde zo sterk dat deze periode voor mij als een verdieping zou zijn, ook als gezinscoach en therapeut.
Duitsland en Italië waren ook geweldig. Het is heerlijk om met degenen van wie je houdt te zijn en samen te genieten. Mijn hart loopt over van Dankbaarheid!
Toen ik terug kwam legde ik mijn situatie (mijn extreme moeheid, mijn 'burnout') voor aan een vriend van mij, hij kent mij als iemand met zeer veel energie en daadkracht. Ik zei dat ik niet goed begreep waarom mijn energieniveau zo ineens kon zakken van 300% (bij wijze van spreken) naar 5%. Want zo ervaarde ik dat. Hij mij wees op het leven van een adelaar. Hij zei dat het leek alsof ik in een zelfde soort wonderlijk proces was. Nu heeft de adelaar altijd een zeer symbolieke betekenis gehad voor mij. En zoals ik me verbonden voel met het paard, is de adelaar ook mijn krachtdier. Het overzicht van het geheel en de focus die de adelaar heeft, zijn zeker ook mijn sterke punten. Ik ben thuis gelijk gaan kijken naar de wedergeboorte van de Adelaar... Want ik was erg onder indruk van zijn verhaal. Dit prachtige filmpje vond ik en het raakte mijn ziel diep. Ik voelde dat ik de tijd moest nemen om van dit proces te genieten, ook al is het soms wel pijnlijk om je te realiseren dat er toch wel wezenlijke dingen moeten veranderen in je leven.
Ik ben tot het besef gekomen dat ik in mijn leven, mijzelf vaak minder belangrijk vond dan de ander. Maar dat had ik helemaal niet in de gaten. Iedereen kon altijd een beroep op mij doen. En als ik iets doe, doe ik dat altijd met hart en ziel, met alles wat ik in me heb. Dat geeft me enorm veel vreugde! Maar ik kon zelf niet echt bij mezelf terecht. Leven vanuit je hart betekent datgene te doen wat je ZELF voelt en wilt. Dat was niet altijd zo duidelijk en makkelijk voor mij. Ik heb mijn eigen behoeften vaak verwart met de behoeften van anderen. Vooral omdat ik altijd zo enthousiast ben en graag ook anderen blij maak. Dat gaf me ook veel energie, maar het is toch anders en blijkbaar op den duur niet genoeg. Dus... ik heb de boodschap begrepen en heb mijn leven aangepast, mijn grenzen duidelijker gezet en geniet elke dag meer van het gevoel nu werkelijk bij mezelf te mogen en kunnen blijven en vandaaruit te geven aan anderen. Duizendguldenkruid of te wel Centaury is de bloesem die hier wel bij past... (hier kom ik de volgende keer nog wel op terug!) Het is belangrijk om je eigen waarde te erkennen! Weten is niet genoeg.
Het leven is mooi, geniet ervan! Dat doe ik ook! Met volle teugen.
dinsdag 20 maart 2012
Eat, Pray, Love
Het is al weer een maand verder. De tijd gaat snel. De lente is begonnen. Een nieuw begin. De zon roept ons naar buiten! In de natuur kan ik mezelf altijd weer vinden. De schoonheid van de dingen om mij heen verwonderen mij en daardoor kan ik mezelf openen. Zoals een bloem dat doet in de zon.
De afgelopen periode was een erg heftige Oei... ik groei periode voor mij. Daarbovenop heeft de griep me flink te pakken gehad dit jaar. Een taai virus en helaas was ik dit keer niet taai genoeg om het te bevechten. Nu brengen alle dingen ons wel iets, ook de vervelende dingen in het leven hebben voor mij een les. Ik heb in iedergeval tijd genoeg gehad om er over na te denken.
Het is tijd om weer een nieuwe start te maken. Nu hou ik van nieuwe starten, misschien wel omdat het dan makkelijker is om oude dingen los te laten. Want niet alles is altijd even gemakkelijk te begrijpen of op te lossen, dus dan is het goed om je focus op iets nieuws te richten. In elke geval, voor mij werkt dat heel goed.
Sweet chestnut is een bloesem die mij wel heeft geholpen in dit proces. Soms heb je haast geen kracht meer om verder te vechten of is je tegenstander gewoon te sterk. Dan moet je terug naar de Bron, de onvoorwaardelijke Liefde, vanwaar alle kracht komt. De tamme kastanjeboom bloeit pas in de zomer, veel later dus dan andere bomen, maar het is alsof zij wil zeggen: Je hebt lang moeten wachten, maar nu ben ik er om je te helpen, ik zal je verlossen van je pijn! Als je moedig hebt gestreden en je bent aan het eind van je Latijn, is dat geen schande. Als je niet dieper kan gaan, is er alleen nog een weg naar boven. Soms moeten we als mensen de bodem raken om te kunnen transformeren tot de andere kant van de dualiteit.
Het is net als bij een bevalling, op het laatst denk je: Nu kan ik echt niet meer, het is teveel... en kort daarna komt de baby! Daarom wordt je ook bijgestaan als vrouw door een verloskundige! Ze helpt je net over dat kritieke punt heen. Sweet chestnut doet dat ook. Als je het helemaal niet meer ziet zitten, dan helpt deze bachremedie je er doorheen.
Het kan misschien troost geven dat als je de energie van de tamme kastanje nodig hebt en je smart niet dieper kan worden, dit altijd het begin is van een nieuwe fase. Als de beker vol is, kan er niets meer bij. We moeten dus soms eerst die leegheid ervaren om weer opgevuld te kunnen worden met nieuwe dingen.
Maar leegheid doet ook pijn. Als je niets meer hebt, voel je je verloren, maar het is noodzakelijk om weer op nieuw te kunnen beginnen. Zoals de dag de nacht opvolgt, zo zal ook de donkerste nacht ten einde komen. Dat is ook mijn ervaring. Yin en Yang wisselen elkaar altijd af en vormen zo een samengesteld geheel.
Het bekende boek (film) Eat, Pray, Love inspireert me enorm. Nu is een jaar lang op stap wel een lange tijd. En gelukkig heb ik de liefde van mijn leven al gevonden. Toch was er iets in mij die zei, neem jij nu ook eens ECHT tijd voor jezelf, en kom eens helemaal bij jezelf terug. Het is tijd!
Nu houd ik net als Elizabeth Gilbert van reizen en schrijven. Dus ik neem jullie graag mee in mijn avonturen. Vorig jaar oktober heb ik een reis gemaakt naar Japan. Dat was heel bijzonder voor mij. De liefde die ik daar heb gevoeld was onvoorstelbaar. Ik heb gezien hoe dingen worden gemanifesteerd door vertrouwen te hebben. Wat je dan overkomt is veel meer dan je ooit had kunnen dromen! En er was een belangrijke boodschap die steeds in mijn gedachten blijft komen: you are a human BEING and not a human doing. Sindsdien heb ik veel hierover nagedacht. Mijn hele leven is mijn focus op actie en doen. Daar voelde ik me goed bij en levendig, toch kan je blijkbaar niet steeds maar doorgaan. Het is nu werkelijk tijd voor mij om te ZIJN. To be or not to be, that is the question. Ja, die raad van Shakespeare geef ik vaak aan anderen. Voor mij is doen ook een staat van zijn. Alleen vergeet ik mezelf dan weleens. Dus het is tijd om te doen wat ik voel en dat is er ZIJN, ook voor mezelf.
Dus mijn plan van actie... En ik kan je zeggen dat dit mij toch weer wat energie geeft, omdat ik nu iets te DOEN heb, dat mij dichter tot mijn doel brengt. Voor mij werkt dat het beste.
Ik ga mijn eigen versie van EAT, PRAY, LOVE doen. Mijn reis begint in de woestijn. Jezus vond ook kracht in de woestijn en vastte 40 dagen en nachten... Nu op die manier vasten, ga ik niet doen, maar ik zal zeker alle tijd nemen om mij geestelijk te voeden.
Met Pasen ben ik weer terug in Nederland en ik ga daarna met mijn man een weekje samen op pad naar Duitsland. Lekker wandelen en genieten van de mooie natuur daar. Ook zullen we naar een bruiloft gaan.
Om de maand af te maken, zal ik eindigen waar Liz Gilbert haar reis begon. Rome! Samen met een vriendin gaan wij daar genieten van deze bijzondere stad.
Maar eerst: Dolce far Niente! 12 dagen zalig NIETS doen. Ik houd jullie op de hoogte, als ik zin heb om te schrijven! ;-)
De afgelopen periode was een erg heftige Oei... ik groei periode voor mij. Daarbovenop heeft de griep me flink te pakken gehad dit jaar. Een taai virus en helaas was ik dit keer niet taai genoeg om het te bevechten. Nu brengen alle dingen ons wel iets, ook de vervelende dingen in het leven hebben voor mij een les. Ik heb in iedergeval tijd genoeg gehad om er over na te denken.
Het is tijd om weer een nieuwe start te maken. Nu hou ik van nieuwe starten, misschien wel omdat het dan makkelijker is om oude dingen los te laten. Want niet alles is altijd even gemakkelijk te begrijpen of op te lossen, dus dan is het goed om je focus op iets nieuws te richten. In elke geval, voor mij werkt dat heel goed.
Sweet chestnut is een bloesem die mij wel heeft geholpen in dit proces. Soms heb je haast geen kracht meer om verder te vechten of is je tegenstander gewoon te sterk. Dan moet je terug naar de Bron, de onvoorwaardelijke Liefde, vanwaar alle kracht komt. De tamme kastanjeboom bloeit pas in de zomer, veel later dus dan andere bomen, maar het is alsof zij wil zeggen: Je hebt lang moeten wachten, maar nu ben ik er om je te helpen, ik zal je verlossen van je pijn! Als je moedig hebt gestreden en je bent aan het eind van je Latijn, is dat geen schande. Als je niet dieper kan gaan, is er alleen nog een weg naar boven. Soms moeten we als mensen de bodem raken om te kunnen transformeren tot de andere kant van de dualiteit.
Het is net als bij een bevalling, op het laatst denk je: Nu kan ik echt niet meer, het is teveel... en kort daarna komt de baby! Daarom wordt je ook bijgestaan als vrouw door een verloskundige! Ze helpt je net over dat kritieke punt heen. Sweet chestnut doet dat ook. Als je het helemaal niet meer ziet zitten, dan helpt deze bachremedie je er doorheen.
Het kan misschien troost geven dat als je de energie van de tamme kastanje nodig hebt en je smart niet dieper kan worden, dit altijd het begin is van een nieuwe fase. Als de beker vol is, kan er niets meer bij. We moeten dus soms eerst die leegheid ervaren om weer opgevuld te kunnen worden met nieuwe dingen.
Maar leegheid doet ook pijn. Als je niets meer hebt, voel je je verloren, maar het is noodzakelijk om weer op nieuw te kunnen beginnen. Zoals de dag de nacht opvolgt, zo zal ook de donkerste nacht ten einde komen. Dat is ook mijn ervaring. Yin en Yang wisselen elkaar altijd af en vormen zo een samengesteld geheel.
Het bekende boek (film) Eat, Pray, Love inspireert me enorm. Nu is een jaar lang op stap wel een lange tijd. En gelukkig heb ik de liefde van mijn leven al gevonden. Toch was er iets in mij die zei, neem jij nu ook eens ECHT tijd voor jezelf, en kom eens helemaal bij jezelf terug. Het is tijd!
Nu houd ik net als Elizabeth Gilbert van reizen en schrijven. Dus ik neem jullie graag mee in mijn avonturen. Vorig jaar oktober heb ik een reis gemaakt naar Japan. Dat was heel bijzonder voor mij. De liefde die ik daar heb gevoeld was onvoorstelbaar. Ik heb gezien hoe dingen worden gemanifesteerd door vertrouwen te hebben. Wat je dan overkomt is veel meer dan je ooit had kunnen dromen! En er was een belangrijke boodschap die steeds in mijn gedachten blijft komen: you are a human BEING and not a human doing. Sindsdien heb ik veel hierover nagedacht. Mijn hele leven is mijn focus op actie en doen. Daar voelde ik me goed bij en levendig, toch kan je blijkbaar niet steeds maar doorgaan. Het is nu werkelijk tijd voor mij om te ZIJN. To be or not to be, that is the question. Ja, die raad van Shakespeare geef ik vaak aan anderen. Voor mij is doen ook een staat van zijn. Alleen vergeet ik mezelf dan weleens. Dus het is tijd om te doen wat ik voel en dat is er ZIJN, ook voor mezelf.
Dus mijn plan van actie... En ik kan je zeggen dat dit mij toch weer wat energie geeft, omdat ik nu iets te DOEN heb, dat mij dichter tot mijn doel brengt. Voor mij werkt dat het beste.
Ik ga mijn eigen versie van EAT, PRAY, LOVE doen. Mijn reis begint in de woestijn. Jezus vond ook kracht in de woestijn en vastte 40 dagen en nachten... Nu op die manier vasten, ga ik niet doen, maar ik zal zeker alle tijd nemen om mij geestelijk te voeden.
Met Pasen ben ik weer terug in Nederland en ik ga daarna met mijn man een weekje samen op pad naar Duitsland. Lekker wandelen en genieten van de mooie natuur daar. Ook zullen we naar een bruiloft gaan.
Om de maand af te maken, zal ik eindigen waar Liz Gilbert haar reis begon. Rome! Samen met een vriendin gaan wij daar genieten van deze bijzondere stad.
Maar eerst: Dolce far Niente! 12 dagen zalig NIETS doen. Ik houd jullie op de hoogte, als ik zin heb om te schrijven! ;-)
maandag 20 februari 2012
Tijd om wakker te worden
Ken je dat gevoel? Wakker worden uit je winterslaap is niet zo gemakkelijk. Veel mensen kampen daarmee momenteel. De virussen en griepjes zijn niet op een hand te tellen... Het lichaam verlangt naar de zon en meer warmte. Wordt vervolgt.
Abonneren op:
Posts (Atom)