Nu is het tijd voor rust en in het nieuwe jaar ga ik weer verder met dit blog. Toch wil ik vandaag benadrukken dat het mooi is om te zien dat elke seizoen zo zijn voordelen heeft. In de winter trekken we ons wat meer terug in de warmte en gezelligheid van onze huizen en hebben we sterke behoefte aan wat meer rust, zeker zo aan het eind van het jaar. Toch lopen veel mensen zichzelf voorbij in de kerstdrukte. Ik denk dan vaak, het eerste kerstfeest was liefdevol en toch ook heel eenvoudig, desalniettemin was het een van de grootste gebeurtenissen... een feest dat na 2000 jaar nog steeds gevierd wordt. Het had dus wel indruk gemaakt. We willen onze geliefden graag in deze tijd laten weten dat we ze dankbaar zijn en van ze houden, toch kan dat vooral met onze aandacht en ons zijn. Soms vergeten we dat het daar eigenlijk om draait. Ook voor onszelf. Aandacht en tijd is liefde.
De bachbloesem Olijf past wel goed in deze tijd...
De bloesem staat vooral voor vrede, een nieuw begin, kracht, regeneratie en een hersteld evenwicht.
Nieuw leven is een geschenk, net als vrede. En dat gedenken we met Kerst. Soms zijn we aan het einde van het jaar helemaal opgebrand en als onze eigen kracht het heeft begeven, kan ons alleen nog kracht gebracht worden. Het is aan ons of we er voor open willen staan. We kunnen wellicht leren beseffen dat we niet eindeloos kracht kunnen putten uit onze eigen energie-reserves. De bachremedie ‘Olive’ brengt dat besef en helpt je te openen voor de energie van de Goddelijke Bron. We zijn allemaal verbonden met die energie, maar we zijn soms ook eigenwijs. We willen het zelf doen en graag bewijzen dat we zelfstandig en sterk zijn. Eigenwijs zijn of alleen vertrouwen op onze eigen wijsheid is niet altijd wijs, we zijn veel krachtiger in verbondenheid! We hoeven het niet alleen te doen, er wordt voor ons gezorgd!
Het leven bestaat uit geven en ontvangen. Om een natuurlijk evenwicht te verkrijgen is het dus noodzakelijk dat die twee dingen elkaar afwisselen. Ontvangen is moeilijk voor sommige mensen. Een oud Nederlands spreekwoord luidt: Het is zaliger te geven dan te ontvangen. Maar is dat werkelijk zo? Alles wat wij geven, hebben wij toch eerst ontvangen? Wij kunnen het slechts doorgeven. Je kunt namelijk niet iets geven wat je zelf niet bezit. Niets is echt van ons, alles hebben wij eerst gekregen. Maar de andere kant is ook waar. Alles is van ons als wij in verbinding staan met alles wat er is!
De zon geeft ons de warmte om te leven. De lucht geeft ons de zuurstof om te ademen. De aarde geeft ons het voedsel dat wij tot ons nemen. Het water lest onze dorst en is een noodzakelijke levensbron voor alles wat hier op aarde leeft en groeit. Al deze elementen zijn ons gegeven om ons van de nodige energie te voorzien en we hebben ze allen nodig. Het is belangrijk om stil te staan bij wat wij nodig hebben om in evenwicht te blijven. Zoals de zon, de lucht, de aarde en het water nodig zijn om fysiek te leven, hebben we ook vreugde, vrijheid, vertrouwen en verbondenheid nodig om geestelijk in balans te blijven. Dit kunnen we ervaren, als we open kunnen staan voor alle aspecten van liefde. Liefde is de ware bron en is onuitputtelijk. En als wij beseffen dat wij een onderdeel zijn van die liefde kunnen we altijd kracht putten uit die energie.
Voor mij is liefde ook de verzamelnaam van alle deugden die potentieel in ons aanwezig zijn. Door te erkennen dat ik bijvoorbeeld meer kracht nodig heb, kan ik deze eigenschap in mijzelf doen ontwaken. Soms kunnen eigenschappen, die ik al hebt ontwikkeld, helpen andere deugden of eigenschappen te laten groeien in mijzelf. Zo kan ik bijvoorbeeld mijn creativiteit gebruiken om tot meer inzicht te komen. Of mijn geduld en vertrouwen, om te blijven volhouden.
De bachremedie ‘Olive’ kan de deugd gratie in de mens wakker maken, die er voor zorgt dat we erkennen dat we verbonden zijn met het universum en dat we op een goede manier leren omgaan met onze energie. De vrede in je hart wordt hersteld als je stopt met vechten en mee gaat met de stroom van gratie.
Als je de bachremedie ‘Olive’ nodig hebt, is de kracht om nog langer vol te houden op. Dat geeft niet, hopelijk besef je dat je niet op eigen kracht kunt blijven varen. Je kunt alleen doorgaan als je genoeg energie tot je neemt. Luister naar de signalen die je lichaam je geeft. Neem genoeg tijd om te slapen, om te eten en te genieten. Zorg dat je eigen accu weer is opgeladen, voordat je weer gaat geven. Als je beker leeg is, kun je de dorst van anderen niet lessen.
In de Bijbel staat dat je je naasten lief moet hebben als jezelf. Dat is de sleutel, als jezelf. Als je de liefde in jezelf voelt, kun je daarvan aan de ander geven! En dat is een heerlijk gevoel. Dat kost geen energie, het stroomt vanzelf over. Als het niet stroomt, zorg dan eerst voor jezelf! Heb geduld met jezelf en zorg net zo goed voor jezelf als je voor een ander wilt doen of hebt gedaan. Stel je open voor wat je nodig hebt. Welke behoeften moeten eerst worden vervuld? Houd van jezelf, zorg voor jezelf. Je zult zien dat je krachten weer terug zullen komen. De grootste kracht is liefde! Gebruik die kracht om te veranderen en je weer te verbinden. Weet dat ook jij geliefd bent.
Een bijzonder lied zo prachtig gezongen op een kerstmuziekavond raakte mijn hart en gaf mij de ware kerstgeest: You raised me Up. Niet iedereen gelooft in de Christentraditie, toch kan geloof een hoop doen. Ik heb vandaag de kerstfilm van Tom Hanks nog eens gezien... The Polar Express. Ook al is het kerstverhaal en de kerstman voor velen een mooi sprookje, het leert ons wel over geloof, hoop en liefde. En hoe ware vriendschap kracht geeft.
